Er was eens een klein dorpje dat typisch is voor Zuid-Frankrijk, gelegen tussen het sprankelende blauw van de Middellandse Zee en de groene heuvels van de Var, Le Lavandou, een klein gehucht ten tijde van het middeleeuwse dorp Bormes. les-Mimosas. Ontdek de hele geschiedenis van Le Lavandou, hoe dit vissersdorpje Bormes-les-Mimosas de gemeente van Lavandou werd. Terug in het verleden…
De geschiedenis van Lavandou,
vissersdorp
Lavandou heeft geen erg verre oorsprong. De eerste bewoners, Genuese en Catalaanse vissers, stichtten de gemeente Lavandou, aangetrokken door de aantrekkingskracht van een zee die bijzonder vol vis was.
Le Lavandou, een klein gehucht afhankelijk van het dorp Bormes-les-mimosas, werd in 1913 tot gemeente verheven toen het dorp slechts 776 inwoners telde, waaronder 150 “Pescadous”.
Het is dan de eerste vissershaven in de Var! Le Lavandou is een recente gemeente, aangezien ze 100 jaar oud is, en heeft vandaag de dag 6 inwoners.
Tegenwoordig zijn er nog maar een tiental vissers over. Een kleine rondleiding door de geschiedenis door de gehuchten van Lavandou…
Le Lavandou,
in het hart van het dorp
De stad, die in 1736 “Lavandour” werd genoemd, had slechts een tiental vissershuizen. De Vieille-stroom stelde de inwoners in staat hun wasgoed en afwas te doen, vandaar de oorsprong van het woord “Lavadou” en door ontbinding, “Lavandou” een paar jaar later.
St. Clair
Dit kleine gehucht Lavandou, dat tegenwoordig erg populair is vanwege zijn strand, was ook populair vanwege zijn kapel en zijn Romérage. De wijk en het strand danken hun naam aan de oude kapel gewijd aan St. Clair de Vienne, kluizenaar en toenmalige abt van Saint-Marcel-de-Vienne, die stierf in 660.
La Fosset
Het was vanaf het kleine wilde strand van La Fossette dat generaal Giraud met de hulp van de visser Jules Crest vertrok om Noord-Afrika te bereiken ten tijde van de landing in 1944.
Aiguebelle
Kolonel Pinault was een vriend van Ange Podda. Zijn laatste jaren woonde hij in het Beau Soleil hotel. Hij stierf in 1960 en wordt begraven op de begraafplaats van Lavandou.
Amazone
Het was in Cavalière, een gehucht in de gemeente Lavandou, dat de Grieken hoogstwaarschijnlijk het station van Alconis vestigden. Dit station werd tijdens de Romeinse vrede het zoete Alcône, een luxe verblijfplaats en favoriete plek van de Latijnen aan deze betoverende kust.
Pramousquier
Pramousquier, het laatste kleine strand in de stad ten oosten van Cap-Nègre, was slechts een uitgestrektheid van wijngaarden en landbouwgrond. In de nacht van de landing op 15 augustus 1944 beklommen de Afrikaanse Commando's de rotsen van Cap Nègre in Pramousquier. Daar is een plaquette ter nagedachtenis aan hen geïnstalleerd.
De haven van Lavandou
De haven werd gebouwd in 1880. In 1855 lagen er 30 vissersboten. De vissers van Lavandou vingen 134 kilo vis, het hoogste cijfer in de Var!
Het kasteel wordt
het Huis van Lavandou
De heer Honnoraty liet ‘zijn huis’ bouwen op een paar meter van het water, waarbij hij inspiratie putte uit een architecturale stijl die ongetwijfeld geërfd was van de oevers van het Gardameer. De stenen komen uit Tourris en sommige muren zijn meer dan 80 cm dik. De bouw ervan, voltooid in 1881, zou 40 jaar hebben geduurd! Deze apotheker en kruidkundige uit Toulon, een groot reiziger en liefhebber van Lavandou, vertrok vaak van Lavandou naar het eiland Port-Cros op zoek naar geneeskrachtige planten.
We hebben hem vooral de acclimatisatie van Kaki in Frankrijk te danken. Vroeger bereikte de zee de voet van het kasteel en de oudsten van Lavandou herinneren zich dat ze daar in de kamer op de begane grond hebben gezwommen.
(Giraud)
(red. Peirotti)
We vinden hem op alle oude ansichtkaarten en hij is ongetwijfeld de emblematische figuur van Lavandou. 'Het Kasteel', zoals we het hier noemen, ligt trots aan de Quai Gabriel Péri en kijkt uit op zee, net als het eilandje met vissershuizen dat nu het hart van Lavandou van weleer vormt. Het VVV-kantoor van Lavandou is nu gevestigd in het “Maison du Lavandou” en verwelkomt u daar het hele jaar door.
Geschiedenis van Lavandou
over een paar data
1939 - 1945
1939-1945: Of ze nu matrozen, soldaten of verzetsstrijders zijn, de inwoners van Lavandou nemen actief deel aan de “schijnoorlog” in de strijd tegen de vijand op de zeeën en oceanen, aan de fronten, in de Maquis.
Op 6 november 1942 ging generaal Giraud, onder leiding van een plaatselijke visser, clandestien aan boord van een Engelse onderzeeër “Le Seraph” die op minder dan 1 km van Pointe de La Fossette op hem wachtte. De onderzeeër zet zijn passagiers af in Gibraltar.
Op 8 november landden de Engelse, Amerikaanse en Vrije Franse strijdkrachten in Noord-Afrika.
-Op 11 november 1942 vielen Duitsers en Italianen de vrije zone binnen.
Op de 12e arriveerden Italiaanse soldaten en Ovra in Le Lavandou.
In oktober 1943 bezetten het Duitse leger en de Gestapo Le Lavandou. De repressie was meedogenloos en een groot aantal Lavandourains, verzetsstrijders van de 1e compagnie van de FTP van de Provence “Brigade des Moors”, werd gedeporteerd.
In de nacht van 14 op 15 augustus 1944, om middernacht, landden de troepen van de Afrikaanse Commando's op de Lavendelkust en beklommen onder de dodelijke windstoten van de bezetter de steile rotsen van Cap Nègre à Cavalière. De landing in de Provence is net begonnen.
De Afrikaanse Commando's zijn de eersten die voet op Franse bodem zetten, geholpen en begeleid door lokale verzetsstrijders. Kort daarna landden Franse en geallieerde troepen op de stranden van de Var.
1926
1926: Oprichting van het eerste VVV-kantoor op 20 oktober 1926 door de heer Emile Merlange.
1914-1918
• 1914-1918: De “Grote Oorlog” meesleurt in een wervelwind van verschrikkingen en vermoordt de kinderen van Lavandou, wier namen voor altijd gegraveerd staan in het marmer van het Oorlogsmonument op het Hérosplein.
1913
In 1913: Het Lavandou-district kreeg de status van een gemeente die onafhankelijk was van die van Bormes. De wet waarbij Le Lavandou als gemeente werd opgericht, werd op 25 mei 1913 afgekondigd door president Raymond Poincaré.
1881
In 1881 werd in Lavandou de National Sea Rescue Society opgericht.
1794
In 1794 inspecteerde een zekere Bonaparte, een nog weinig bekende artillerie-generaal, de batterijen van Lavandou en Brégançon.
1706
In 1706 ging een zeer sterk Engels-Nederlands squadron, bestaande uit 66 schepen en 34 transportschepen, onder bevel van admiraal Showel voor anker tussen het eilandje Bagaud en Kaap Bénat. Daarna was het een periode van relatieve rust tot aan de revolutie. Le Lavandou en omgeving bleven niet gespaard van de revolutionaire onrust.
1674
In 1674 werd Le Lavandou (Le Lavadou) al vermeld in de departementale archieven van Draguignan. De parochieregisters geven informatie over de evolutie van de bevolking: 1831: 146 inwoners / 1906: 776 inwoners. / 2001: > 5300 inwoners.
1529
•In 1529 plunderden de Moorse kapers, net als al in 730 en 1393, de regio en verbrandden Bormes. Tien jaar later vernietigde de vloot van Karel V, onder bevel van de Genuese admiraal André Doria, het weinige dat de Barbarijen nog hadden.
1481
In 1481 werd koning Lodewijk XI ernstig ziek in zijn kasteel van Plessis-lès-Tours. Omdat zijn dokter Coittier de middelen van de wetenschap had uitgeput, gaf de koning een van zijn gelovigen, Guinot de Bussières, de opdracht om op zoek te gaan naar de Calabrische kluizenaar François de Paule, beroemd om zijn wonderen. Toegevend aan de smeekbeden van de Heilige Vader en de koning van Napels, op verzoek van Lodewijk, arriveerde hij in 1482 in Lavandou met twee monniken en gezanten van de koning van Frankrijk. De Sint verliet zijn schip, ging van boord op een rots aan de waterkant en liet de afdrukken van zijn voetstappen en zijn pelgrimsstaf achter (althans dat is wat het plaatselijke geloof beweerde! Dit "relikwie", gelegen op een paar meter van de " Castle", werd bedekt met zand en verdween in 1955 onder de ontwikkeling van de boulevard). Voordat hij zijn reis voortzette, ging de Sint naar Bormes, dat hij van de pest bevrijdde. 1524 De troepen van de Constable van Bourbon, op weg naar Toulon, belegerden de kastelen van Bormes en Brégançon en verwoestten de omgeving van Lavandou.
1376
In 1376 bracht zij, die Vrouwe Catharina van Siena werd, paus Gregorius XI van Avignon naar Rome, toen een sterke storm het schip dwong te vertrekken in de baai van Sanary. De Heilige Vader weigerde van boord te gaan en ging ondanks het gevaar verder. Catherine vervolgde haar reis over land en ging naar Toulon waar ze een wonder verrichtte. Door de dankbare bevolking naar de poorten van de stad begeleid, ging ze aan boord in Le Lavandou, waar de pauselijke galei voor anker moet hebben gelegen.
De administratieve geboorte van Lavandou
In 110 bestaat de gemeente Lavandou 2023 jaar!
Oorspronkelijk was Le Lavandou een district van de gemeente Bormes, maar in 1909 werd het passend om gemeentelijke autonomie te eisen. De Raad van State keurde op 20 februari 1913 het wetsvoorstel goed om Le Lavandou als gemeente te vestigen. Deze wet, op 27 maart door de Kamer van Afgevaardigden gestemd en op 20 mei door de Senaat aangenomen, werd afgekondigd door de president van de republiek, Raymond. Poincaré, 25 mei 1913. Aan het einde van een lang proces van autonomie dat in 1909 begon, kreeg Le Lavandou de status van een commune die onafhankelijk was van die van Bormes. De regering scheidde van de gemeente Bormes het gehele grondgebied tussen de Pointe de Gouron in het westen, het Fontalde-ravijn in Pramousquier in het oosten en de rivier de Môle in het noorden, d.w.z. ongeveer 2975 hectare.
Van Lavadou naar Lavandou!
Amper 70 jaar geleden werd er in ons dorp alleen Provençaals gesproken. Hoe hadden we het woord Queirélé dan tot dat van Lavandou kunnen maken? Le Lavadou wordt al in 1674 genoemd in de departementale archieven van Draguignan en wat het meest zeker lijkt, is geschreven in “Le Trésor du Félibrige” door de grote Provençaalse schrijver en dichter Frédéric MISTRAL (Nobelprijs voor de Literatuur in 1904). We lezen op pagina 195 van het 2e deel: Lavadou, LAVANDOU (Var): Synoniem van het woord “Lavoir”, de plaats waar we ons wassen, waar we de was kloppen.
De Lavendour, oostenwind “blaast hard”.
Het stadhuis van Lavandou bezit een schilderij van Charles Ginoux dat het gehucht Lavandou uit 1736 voorstelt, waar we op de voorgrond het washuis zien waar de vissersvrouwen hun kleren op grote platte stenen wasten.
Het wapen van Lavandou
Beschrijving in heraldiek!
Overgelaten aan de rechtse Gules met een leeuw Of, weggekwijnd en vilené Gules, bekroond door een kroon Of, in opperhoofd en basis vergezeld door een burelle, levendig Azuur en sinister Azuur met drie dolfijnen en geld opgeslagen in bleek. Het schild is gestempeld met een metselwerkkroon omringd met goud. Het wapen van Lavandou werd in 1950 gecreëerd door de toenmalige burgemeester, de heer Marius DORIE. Heraldische beschrijving door de heer Gérard Tomasetti, lid van het Heraldisch Instituut van Fribourg (Zwitserland)
